A estrutura interior da cuarcita de Taj Mahal é semellante a unha pintura de tinta natural: os patróns brancos como a nube son torres, as liñas de fluxo negras grises son como montañas ondulantes, e ocasionalmente hai cristais minerais verdes ou amarelos esparcidos por todas partes ondulacións do lago. Cada peza de pedra ten un temperamento creativo propio porque ata a súa textura natural do produto.
O deseño de interiores de alta gama favorece a cuarcita de Taj Mahal debido á súa textura, que mestura a beleza do deseño realista e libre. Funciona ben para escenarios como paredes de contexto, mostradores, pavimentación de chan e pantallas creativas, particularmente en configuracións cunha moderna estética minimalista, natural ou nova chinesa. A súa tonalidade lixeira pode facer que a habitación pareza máis brillante e a textura fluída rompe a monotonía e dá a impresión de que a vista está "cambiando con cada paso".
A cuarcita de Taj Mahal non só é un testemuño das marabillas xeolóxicas, senón que tamén é unha representación artística da unión da natureza e da humanidade. Transforma a beleza dos lagos e as montañas en poesía inmortal empregando pedra como papel e tempo como bolígrafo, inculcando enerxía creativa máis aló do tempo e lugar en ambientes modernos. Na época industrial, esta "pedra respiratoria" serve de recordatorio de que a riqueza xenuína deriva da marabilla e herdanza da beleza natural.
