A estrutura interior da cuarcita do Taj Mahal é similar a unha pintura a tinta natural: os patróns brancos semellantes a nubes son imponentes, as sinuosas liñas de fluxo gris-negras son como montañas ondulantes e, ocasionalmente, hai cristais minerais verdes ou amarelos esparexidos por todas partes, como ondas dun lago. Cada peza de pedra ten un temperamento creativo propio debido á súa textura natural dun só produto.
O deseño de interiores de alta gama prefire a cuarcita Taj Mahal pola súa textura, que combina a beleza do deseño realista e a man alzada. Funciona ben para escenarios como paredes de fondo, mostradores, pavimentos e pantallas creativas, especialmente en ambientes cunha estética minimalista moderna, natural ou nova chinesa. O seu ton claro pode facer que a habitación pareza máis luminosa, e a textura fluída rompe a monotonía e dá a impresión de que a vista "cambia con cada paso".
A cuarcita do Taj Mahal non só é un testemuño das marabillas xeolóxicas, senón tamén unha representación artística da unión da natureza e a humanidade. Transforma a beleza dos lagos e as montañas en poesía inmortal utilizando a pedra como papel e o tempo como pluma, inculcando enerxía creativa máis alá do tempo e o lugar nos entornos modernos. Na era industrial, esta "pedra que respira" serve como recordatorio de que a riqueza xenuína provén da marabilla e da herdanza da beleza natural.
